هویت، قدرت و گفتمان در رمان کلیدر از دیدگاه تاریخ‌گرایی نو 1. محمد حسین محمدی 2. محمد پیشان 1. دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه تهران 2. کارشناسی ارشد ادبیات فارسی از دانشگاه تهران چکیده در این پژوهش با استفاده از نظریه تاریخ‌گرایی‌نو که یکی از جدیدترین رهیافت‌های نقد ادبی است، رمان کلیدر مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در رویکرد تاریخ گرایی نو، تحت تاثیر نظرات میشل فوکو، به روابط قدرت که از طریق گفتمان‌ها اعمال می‌شود اهمیت بسیاری داده می‌شود. در این پژوهش با استفاده از این رویکرد، گفتمان‌هایی که در این رمان، قدرت از طریق آنها اعمال می‌شود مشخص شده‌اند و سپس به روابط پیچیده و تقابل این گفتمان‌ها در کنش‌های این رمان پرداخته شده است. شکل گیری هویت فرد تحت تاثیر گفتمان‌های جاری در اجتماع یکی دیگر از موضوعات مورد توجه تاریخ گرایان‌نو است که در این پژوهش با بررسی هویت گل محمد، به این موضوع پرداخته شده است. کلیدواژه: تاریخ گرایی نو، تحول هویت، قدرت، گفتمان‌های دهه چهل و پنجاه، کلیدر
ابتدای صفحه